Sonbaharın gelişi gibidir, ayrılık vakti!
Üsküdar yamaçlarında,
Solan yüzleri andırır,ormanların sararmışlığı...
Geri dönüşü olmayan bir yolun kavşağında bekler insan!
Bazen geriye dönüp bakar, umut kalmamıştır artık.
Daha dün yanı başında olanlar, bugün neredeler?
Ve yaşanılan onca şey...
Sadece yaşamın kıyısında kalanlardı.
Ancak insan ile yaratıcı arasında olanlar hep bir sır gibi...
Karlar yağmıştır ve beyaz örtüye bürünmüştür doğa.
Kapanan gözlerin ardından, tüm ışıklar kaybolmuştur artık...
Antropolog F.BAYCUMAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder